12 მე / 12 ჩემი.

ეს პოსტი ჩემი 2009 წლის მოკლე მიმოხილვა იქნება. 12 ამბავი, რომელიც გასული წლის 12 თვესა და მუსიკალურ ტრეკს აერთიანებს. პ.ს ნუმერაციას არანაირი მნიშვნელობა და დატვირთვა არ აქვს.

1)Phoenix – Lisztomania

რამდენიმე ახალი მეგობარი გავიჩინე, ერთი მაგდენი ძველი დავკარგე. დაკარგვა ცუდი სიტყვაა, უბრალოდ ამოვწურეთ ერთმანეთი ალბათ, სხვადასხვა მიმართულებებით ვპოვეთ გზა ნათელი მომავლისაკენ.

2)Julian Plenti – Games For Days

პირველი სრულფასოვანი “რა?სად?როდის?” წელი მქონდა. თბილისის ჩემპიონატზე, სუპერლიგაში ჯერ მეათე ხოლო შემდეგ მეექვსე ადგილზე გავედით “ინტეგრალი”, თ.ს.ყ მოვიგეთ და ამიერკავკასიის ჩემპიონატზეც ვიასპარეზეთ. ჩემპიონატიდან ჩემპიონატამდე ვიზრდებით და ვნახოთ რა იქნება მომავალში.I meditate to grow wise, I declassify I take it all the way, I take it all the way როგორც პოლ ბენქსი(ჯულიან პლენტი) მღერის.

3)Wild Beasts – Hooting & Howling

ლაშქრობაში ვიყავი. ულამაზესი ადგილები ვნახე და რთულ პირობებში საკუთარი თავის მზაობაც გამოვცადე. 3700 მეტრზე ასულს Wild Beast–ის სიმღერის არ იყოს ყვირილი და ყმუილი ერთდროულად აღმომხდა.  3 დღიანი “პახოდის” შემდეგ არაადამუანურად დაღლილი, თუმცა კმაყოფილი დავბრუნდი მშობლიურ თბილისში. ჭაუხის უღელტეხილი დალაშქრულია, შემდეგი გაჩერება…

4)Air – Love

ვლავაც ცივი ომია ჩემსა და მდედრთან სერიოზული ურთიერთობის დაწყებას შორის. მიზეზი მრავალი შეიძლება იყოს – წარსული გამოცდილება, კანდიდატის არ არსებობა, სიზარმაცე, ფრიგიდულობა(პრინციპში ეს არაფერ შუაშია :დ) და ა.შ. ფაქტია რომ, მარტო თავს მშვენივრად ვგრძნობ მსუბუქი ურთიერთობებით იოლად გავდივარ ფონს. თუმცა… მუდამ არსებობს ეს საზარელი სიტყვა. რამდენიც არ უნდა ვილაპარაკო იმაზე რომ არ მსურს სერიზოული ურთიერთობა, სიყვარული და ა.შ გონებაში მუდამ მიტივტივდება ერთი კადრი, ზუსტად ერთი ფოტო, რომელიც საპირისპიროს სურვილს მიჩენს, დაახლოებით ისე როგორც Air თავისი ტრეკით Love

5)Fever Ray – Triangle Walks

გავხდი ბლოგერი. 9 თვის განმავლობაში, ასე თუ ისე დავიკვიდრე თავი ქართულ ბლოგოსფეროში. ვიყავი ni2 news–ში,თუმცა შემდეგ დავტოვე ის, გავიცანი უამრავი მშვენიერ ბლოგი, დავაგემოვნე ახალი მედიის ფორუმი.   მიხარია რომ ჩემს ბლოგს მკითხველები ჰყავს, ეს ერთგვარ სტიმულს მაძლევს. ადრე თუ მწყინდა, როდესაც ამა თუ იმ რევიუს არ ჰქონდა ჰიტები, დღეს ეს უკვე ნაკლებად მანაღვლებს. ის რომ ჩემი რომელიმე პოსტი არაა “პოპულარული”, არა მკითხველის არამედ ჩემი(ავტორის) ბრალია.

6)MSTRKRFT – Heartbreaker

პირველი სამუშაო გამოცდილება სწორედ 2009 წელს მივიღე. ჯერ გაზეთ “24 საათში” ჟურნალისტად, ხოლო შემდეგ “ღამის შოუს” სტუდიაში სცენარისტად. გამოცდილება რომელიც მივიღე ერთგანაც და მეორეგანაც აუცილებლად გამომადგება ჩემს ახალ სამსახურში.

7)White Lies – Death

როგორც იქნა მუშაობა დავიწყე. პირველი სრულფასოვანი, კონტრაქტიანი სამუშაო. ჟურნალ TABULA–ში ჟურნალისტად დავიწყე მუშაობა, ამ ჟურნალის შესახებ ალბათ ბევრმა არც არაფერი იცით, სამაგიეროდ მარტიდან “ახალ ხილს” დააგემოვნებთ, რომელსაც ვეჭვობ შეიყვარებ კიდეც. ორმაგად სასიხარულო იყო ჩემთვის TABULA–დან შემოთავაზების მიღება,  პირველი ნაცნობობით, ჩაწყობითა და “ეს ჩემი ბიჭია დამისაქმე რათი”  არ მივსულვარ, მეორეც კულტურის განხრით უნდა ვიმუშაო, მე კი სწორედ ეს მინდა. White Lies–ეს ეს ტრეკი კი ერთგვარი გამოხმაურებაა ჩემს ეხლანდელ მდგომარეობაზე. უმუშევრობის დაკრძალვა და ენერგიული რითმები ახალი წლისთვის.

8)Kasabian – Vlad The Impaler

2008 წელთან შედარებით უფრო მეტ საინტერესო ლექტორთან მომიწია ურთიერთობა. გვარებს არ ჩამოვწერ, რადგან ზოგიერთი ისევ მასწავლის,  გამოცდები წინ არის და “ჟოპალეზობად” რომ არ ჩამეთვალოს :დ 2009 წელსვე გავიგე თუ რას ნიშნავს როდესაც ლექტორი აზრზე არაა რომ უნივერსიტეტში ასწავლის და არა სკოლაში. კიდევ უფრო მყარად გადავწყვიტე მომავლის პიარისთვის ან მედია მენეჯმენტისთვის დაკავშირება.

9)Delphic – This Momentary

თმა შევიჭერი. მეცხრე კლასის მერე მოკლე თმა არ მქონია. მომეწონა დაბალზე თმა ჩემს თავზე და არამგონია უახლოეს მომავალში გავიზარდო. მეცხრეკლასელი ნიკს რელიქტებიღაა დარჩენილი, მოკლე თმა ერთადერთი საერთოა რაც მაერთიანებს ჩემს წარსულთან. 

Can we make the time to leave it behind and reshape, remake our Fate in what we see

10)Yeah Yeah Yeahs – Heads Will Roll

Open Air – ეს იყო პირველი და ჯერ–ჯერობით უკანასკნელი მასშტაბური, კარგად ორგანიზებული მუსიკალური ფესტივალი რომელიც მინახავს თბილისში. 3 სასიამოვნო დღე გავატარე იპოდრომზე, მუსიკა მეორეხარისხოვანი იყო(პირდაპირი და ირიბი გაგებით). გარშემო მხოლოდ იმ ნაცნობებს ვხედავდი, რომელთა ნახვაც გამიხარდებოდა ან ძალიან გამიხარდებოდა. დიდი იმედი მაქვს რომ 2010 წელს ფესტივალი უფრო მასშტაბური გახდება, უკეთესი headliner ბენდებითა და კარგი აპარტურით. Hope Heads will roll this year.

11)Florence & The Machine – Rabbit Heart

19 წლის გავხდი. ალბათ უკანასკნელად ჩემს ცხოვრებაში. კმაყოფილი ვარ 2009 წლით, საუკეთესო იყო ჩემს მწირ “კარიერაში” და უფლებას ვიტოვებ მჯეროდეს 2010 უკეთესი იქნება.

12)Karen O & The Kids – All Is Love

2009  წელს მე გავიცანი : მერი და მაქსი. სემ ბელი და გერტი,  გავიგე რას ნიშნავს იყო უსახელო ნაბიჭვარი, ცხოვრობდე მეცხრე რაიონში ან ალტერნატიულ სამყაროში სადაც როშაჰი გებრძვის, დედოფალ ვიქტორიას უყვარხარ, სპოკი კი შენი მეგობარია. 2009 წელს მე მაქსთან ერთად გავიქეცი სახლიდან, კეროლს დავუმეგობრდი და კარლ ფრედრიკსენთან ერთად გავფრინდი სახლით,  ფილთან ალანთან და სტიუსთან ერთად ვცემე მაიკლ ტაისონი, მივაჩერდი ცხვრებს, ვიყავი სასაცილო, ვიყავი შერლოკ ჰოლმსი, დროში მოგზაური და სერიოზული კაცი. ვუსმენდი ფლორენსს, ჯულიანს, ველურ ცხოველებს, იქსებს, თქვენ წარმოიდგინეთ თეთრი ტყუილი და უზარმაზარი ვარდისფერიც გამოვცადე საკუთარ თავზე. რაც მთავარია ისევ ისე მიყვარს კერენი, ჩემი მეგობრები და ….

One, two, ready, go

ბანი WordPress-ზე, მეკობრეობა და მუსიკა

გუშინ მთელი დღე ჩემს ბლოგზე დაწერა არ შემეძლო. WordPress-მა დამვორნა :დ

მიზეზი არ ეწერა, Dashboard-ში მაღლა, დიდი შრიფტით ეწერა, რომ რაღაც ერორია და უნდა მიმეწერა ადმინისტრაციისთვის. დავიწყე ძებნა და სულ მალე მივაგენი ჩემს პოსტს Arctic Monkeys ახალ ალბომზე. პოსტს თან მოჰყვებოდა ალბომის გადმოსაწერილი ლინკი, იმ ალბომის რომელიც ოფიციალურად 24 აგვისტოს გამოდის გაყიდვაში. მე კი პოსტი სადღაც 2 კვირის წინ დავწერე. მოკლედ პოსტს თუ წაშლი კარგი იქნებაო, თუ არადა დააედიტე მაინცო.

არა ვიცი რომ არ უნდა დავდო ლინკები, მითუმეტეს ისეთი ალბომების რომლებიც ჯერ არ გამოსულა ან სულ ახლხანს ჰქონდა რელიზი ეს მეკობრეობაა და ამ საქციელით მე მეტ-ნაკლებად ვაზარალებ შემსრულებელსა და მის ლეიბლს, მაგრამ აქ სხვა ამბავია კიდევ. ეს არ არის პირველი შემთხვევა როდესაც მე ალბომის გადმოსაწერი ლინკი დავდე. 4-5 ალბომი მექნება ჩემს ბლოგზე დაგდებული, მაგრამ მარტომსხვილი კომპანიების კონკრეტულად კი Warner Bros-ის ალბომებზე ჰქონდა მხოლოდ პრეტენზია ვორდპრესს.  თუ თავად მუსიკალური ლეიბლი აწვება და იმიტომ მთხოვენ მე ლინკის აღებას მაშინ გასაგებია, მაგრამ თუ თვითონ იღებენ მსგავს გადაწყვეტილებებს მაშინ მგონია ყველაფერი თანაბრად უნდა აკრძალონ. ვითომ Mum-მა რა დააშავა ანდა Florence and the machine-მა.

მოკლედ მე ლინკებს აღარ დავდებ თორემ დავიღუპები :დ მარტო რეცენზიებითა და რევიუებით შემოვიფარგლები.

პ.ს არადა Muse-ს ახალი ალბომი გამოდის მალე :დ

©ნიკა ესებუა(Leonard Shelby/Leito)

5 most anticipated albums of 2009

მუსიკაზე საკმაოდ ხშირად ვწერ ჩემს ბლოგზე, მიზეზი მარტივია ხელოვნების ეს სფერო კინოს შემდეგ უმთავრესია ჩემს ცხოვრებაში. 2009 წლის დასაწყიში რომ გადავხედე მომავალ რელიზებს დორბილი მომადგა პირზე, თითქმის ყველა ჩემი ფავორიტი ბენდი უშვებდა ალბომს ამ წელს, უმეტესად ისინი “ისვენებდნენ” რომლებმაც 2008 წელს გამახარეს. 2009 წელი კარგად დაიწყო yeah yeah yeah-ის ალბომი გამოვიდა რომლის რევიუც ჩემი ბლოგერად ქცევის პირველ ნაბიჯად იქცა, YYY-ს It’s Blitz-ს მოჰყვა Iamx-ის Kingdom of Welcome Addiction და PJ Harvey-ის A Woman A Man Walked By(უახლოეს მომავალში ამ ალბომების გადმოსაწერ ბმულებსა და რევიუებსაც დავაგდებ). შემდეგ იყო kasabian თავისი ახალი ალბომით, რომელიც ვერ აღმოჩნდა ისეთი როგორსაც ველოდი. რამდენიმე დღის წინ რეჯინა და ფლორენსზეც დავწერე. ეს ალბომები 2009 წლის პირველი ნახევრის გავაყოლე, მეორე ნახევარში “მძჲმე არტილერია” ერთვება საქმეში და მეც 5 ყველაზე საინტერესო(imho) პროექტს გაგაცნობთ.

5)múm – Sing Along to Songs You Don’t Know (გადმოწერე)

ეს მუმის რიგით მეხუთე სტუდიური ალბომი იქნება რომელიც ზაფხულის ბოლოს გამოვა და იმედს ვიქონიებ, მინიმუმ წინა ალბომების დონის იქნება, წინა ალბომებში Finally We Are No One-სა და Go Go Smear the Poison Ivy-ს ვგულისხმობ. ამ ჯგუფს ახასიათებს ექსპერიმენტები და ვნახოთ იქნებ რაიმე ახალით გამაოცონ(გამახარონ მაინც)

4)Muse – The Resistance ( 14 September 2009)

თანამედროვეობის ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული ბრიტანული ბენდი, სექტემბერში უშვებს თავის ახალ ალბომს. Muse იმ იშვიათ ჯგუფების რიცხვს მიეკუთვნება რომელთა პოპულარობაც და მუსიკის ხარისხიც ალბომიდან ალბომამდე იზრდება. 2006 წელს გამოსული მათი უკანასკნელი ალბომი Black Holes and Revelations წლის ერთ-ერთი საუკეთესო ნამუშევარი იყო. მეთიუ ბელამი(ვოკალი/გიტარა) და კომპანია გამორჩეულია იმითაც, რომ ძალიან ძლიერი live ფერფომანსები აქვთ, რაც ამ ბოლო ხანებში სანატრი გახდაახლადგამოჩეკილი მუსიკოსების ხელში.

3)Editors – In This Light and On This Evening (21 September 2009)

ამ ჯგუფის 2007 წელს გამოსული ალბომი An End Has a Start ჩემი აზრით ერთ-ერთი საუკეთესოა XXI საუკუნის ინდი სამყაროში. ერთი შეხედვით არაფრით გამორჩეული ნამუშევარი(არც განსხვავებული ჟღერადობაა, არც ექსპერიმენტებთან ან სუპერ სოლოებთან გვაქვს საქმე) კარგი ვოკალისა და ლირიკების წყალობით ერთ-ერთ ჩემს ფავორიტ ალბომად იქცა. ამიტომაც არაა გასაკვირი, რომ Editors-ის ახალ ალბომს ასე ძიერ ველოდები. სიმართე ითქვას ცოტა პესიმისტურად ვუყურებ და ვეჭვობ შეძლონდა გაიმეორონ იგივე რაც An End Has a Start-ში გააკეთეს, მაგრამ ერთხელ მოსმენა ჩემგან გარანტირებული აქვს.

2)Arctic Monkeys – Humbug (19 August 2009)

ბრიტანელი გენიოსები ბრუნდებიან. აგვისტოს ბოლოს ალექს ტერნერი(ვოკალი/გიტარა) ისევ თავის უაზრო, მაგრამ მიმზიდველ ლირიკებს მომახვევს თავზე, იმედია ისევ ისეთი გიჟური მუსიკა და დრაივი იქნება ამ ალბომში როგორიც წინა ორ ნამუშევარშია. ალექსი 19 წლის იყო როდესაც Arctic Monkeys-მა პირველი ალბომი გამოუშვა. Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not-ს მე პირადად ვაფასებ 10/10-იდან. ძალიან იშვიათად ვწერ მაქსიმალურ შეფასებას და აქედან გამომდიანრე მეტ-ნაკლებად კარგად ჩანს თუ როგორ ველი ახალ ალბომს.

1)Klaxons – (სათაური უცნობია)

თავისუფლად შეიძლებოდა აქ ტერნერი და კომპანია ყოფილიყო, მაგრამ ორიოდე წლის წინ Klaxons-მა რევოლუციური ალბომი გამოუშვა, Myths of the Near Future -მა new rave-ის პოპულარიზაციისთვის დაახლოებით იმდენი გააკეთა, რამდენიც Beatles-მა როკ მუსიკისთვის. ეს არანორმალური ნამუშევარი შეიძლება დახასიათდეს ერთი წინადადებით Future music. წესით ალბომი შემოდგომაზე უნდა გამოსულიყო, მაგრამ პროდიუსერებმა ბიჭებს ტრეკების ნახევრის გადამუშავება სთხოვეს, ზედმეტად ექსპერიმენტულობისდაგამო. : D

აი ესაა ალბომები რომლებზე რევიუებიც გარანტირებულია ჩემს ბლოგზე.

©ნიკა ესებუა(Leonard Shelby/Leito)

Regina Spektor and Florence Welch(album reviews)

დააახლოებით ერთი თვის წინ ჩემს-ერთ ერთ პოსტი Regina Spektor-ისა და Florence and the Machine-ს upcoming ალბომებს მივუღძვენი. ორივეს ალბომი “დავამუშავე” უკვე და ჩემს შაბეჭდილებებსაც გაგიზიარებთ.

Regina Spektor – Far (გადმოიწერე)

ბოლო ორი კვირაა “ჩემს ჩარტებში” მოწინავე პოზიციებს ინარჩუნებს ეს რუსული წარმოშობის მომღერალი. Far ჩემი აზრით იმ დონის ნამუშევარი არ არის როგორიც Begin to Hope-ია თუმცა Indie pop-ის მოყვარულებს მაინც დიდ სიამოვნებას მიანიჭებს. სპეკტორი არ ღალატობს საყვარელ კლავიშებს და მის მუსიკაში მთავარია დგილი კვლავაც პიანინოს უჭირავს, მელოდიებითა და ჟღერადობით წინა ალბომის მსგავსია, თუმცა ალბომის მოსმენისას სულაც არ გიჩნდება შეგრძნება, რომ რაღაც ძველსა და უკვე მობეზრებულს უსმენ. ამ გოგოს აქვს ძალა თავისი ხმით მოაჯადოოს ნებისმიერი. ალბომის პირველი ტრეკი არ მომეწონა საშინლად. ალბათ იმიტომ, რომ Fidelity-ს დონის ტრეკს ველოდი.

პირველი იმედგაცრუების შემდეგ ნელ-ნელა მომიბრუნდა გული, რეჯინამ “გაახურა” ალბომი და მეც ნელ-ნელა ჩავიძირე მასში. Eet, Blue lips, Machine, laughing with, Folding chair და ბოლოს ბუუუმ Man of a thousand Faces . კმაყოფილი დავრჩი ალბომით. იცის ამ გოგომ თავისი საქმე, მიხარია, რომ დროის სვლასთან ერთად რეჯინას სიმღერები კომეციული მუსიკის ჭაობში არ ვარდება, უფრო სწორედ სპეკტორი არ აგდებს, ის კვლავ indie-სა და alternative-ს ერთგული რჩება.

7/10

Florence and the Machine – Lungs (გადმოიწერე)

ფლორენს უელჩი(Welch) და მისი ბენდი ახალბედები არიან მუსიკის სამყაროში. Lungs მათი სადებიუტო ალბომია და მოხარული ვიქნები, თუ ამ დონის კომპოზიციებს გამოაცხობენ მომავალშიც. Rabbit Heart(Raise It Up)-ის  მოსმენის შემდეგ, რომელიც ბოლო 3 თვის ყველაზე მოსმენადი ტრეკია ჩემს “ჩარტებში”, მოუთმენლად ველოდი მთლიან ალბომს და აგერ უკვე 2 კვირაა სიამოვნებით ვუსმენ ფლორენსის გასაოცარ ხმას. სუპერ ალბომია. პოპ ალბომებისთვის არადამახასიათებელი კარგი ლირიკებითა და ფლორენსის განუმეორებელი ვოკალით, მის შესაძლებლობებში დარწმუნება თუ გსურთ პირველ რიგში Hospital Beds მოუსმინეთ(cold war kids-ის სიმღერის ქავერია). ეს ტრეკი ალბომში არ შედის, მაგრამ მე ავტვირთე მასთან ერთად.

რამდენიმე ფავორიტ სიმღერას გამოვყოფ ალბომში:Rabbit Heart (Raise It Up), Drumming Song, You’ve Got the Love, Hurricane Drunk, I’m Not Calling You a Liar. ბლინ ყველა სიმღერის დაწერა მინდა : D ერთი დონის სიმღერებითაა დაკომპლექტებული მთლიანად ალბომი. 2009 წლის ერთ-ერთი საუკეთესო ალბომია.

9/10

აუცილებლად მოუსმინეთ ორივე ალბომს.

©ნიკა ესებუა(Leonard Shelby/Leito)

Upcoming Women

მიყვარს როდესაც ქალი მღერის. უფრო მეტად მიყვარს თუ კარგად მღერის.  მაგ:The long blondes, PJ Harvey, The Go! Team, CocoRosie და ა.შ ეს ის ჯგუფები და შემსრულებლებია რომელთა კომპოზიციებს სიამოვნებით ვუსმენ ხოლმე. ნუ Yeah yeah yeahs და მისი ვოკალი კერენ ოუ ჩემთვის საერთოდ სხვა მოვლენაა. მოკლედ რა ხდება. დღეს გადავხედე upcoming ალბომებს და ორი ძალიან კარგი პროექტის შესახებ შევიტყვე, კიდევ უფრო კარგია ის ამბავი, რომ ეს ალბომები ივლისში გამოდის და დიდხანს ლოდინი არ მომიწევს.

Regina Spektor – Far

რეჯინა სადღაც ორი წლის წინ გავიცანი. თავისი ნაზი ხმით მომხიბლა. პიანინოზე კარგად უკრავს, როგორც წესი მისი სიმღერები მთლიანად აკუსტიკურია და ეს ერთგვარ ხიბლს ძენს მის ტრეკებს. დიდი მსმენელი ნამდვილად არ ვარ სპექტორის, მაგრამ ერთმა ტრეკმა რომელიც ახალ ალბომში შევა გადამაწყვეტინა ამ ალბომს თავიდან ბოლომდე გავეცნო, როცა გამოვა.

აგერ გთავაზობთ ამ ტრეკის, Blue Lips-ის, ლაივ ვერსიას. 4 წუთი აუცილებლად უნდა გამონახოთ, რომ ამ სიმღერით თავიდან ბოლომდე დატკბეთ.

Blue Lips

Florence and the Machine – Lungs

ეს ჯგუფი ალბათ ძალიან ცოტას თუ გეცნობათ. სულ ახალბედა ქმნილებაა. სადებიუტო ალბომს უშვებენ წელს და არც დავინტერესდებოდი საერთოდ, რომ არა ერთი ტრეკი რომელსაც აგერ უკვე მეორე დღეა შეუწყვეტლივ ვუსმენ.

Rabbit Heart(Raise It Up) სიმღერა კი არა რა ვიცი მე რა არის. საოცარი ქმნილებაა. კლიპიც ზედგამოჭრილია სიმღერაზე. მუსიკა, ფლორიანის ვოკალი რომელიც ენერგიით მავსებს, შესანიშნავი ფერები კლიპში, ეს ყველაფერი ერთად ქმნის სიმღერას რომელიც აგერ უკვე ორი დღეა “ჩემს ჩარტებში”ლიდერობს და რომლის  გულისთვისაც მე მთლიან ალბომს  გავეცნობი.

ჩემი თხოვნაა, თუ მოუსმენთ ამ სიმღერას თავიდან ბოლომდე გააკეთეთ ს საქმე. შუაში გაწყვეტით მთლიანად იკარგება შთაბეჭდილება.

Rabbit Heart(Raise It Up)

2009 წელს კიდევ უამრავი საინტერესო მუსიკალური პროექტია რომლებზეც აუცილებლად ვისაუბრებ უახლოეს მომავალში, როგორც კი გადავაგორებ გამოცდებს და კოლოკვიუმებს უნივერსიტეტში. მანამდე კი დატკბით ამ ორი ტრეკით.

ალბომები როგორც კი გამოვა, აუცილებლად ავტვირთავ და დავდებ ლინკს ბლოგზე.

©ნიკა ესებუა(Leonard Shelby/Leito)